Wstęp
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. J 5, 19
Pan Jezus podejmując drogę krzyżową i przyjmując śmierć na krzyżu postąpił tak samo jak Jego Ojciec. Poznał Boga i Jego sposób myślenia i działania. Wiedział, co Go boli, co sprawia cierpienie. Widział dokładnie całą drogę krzyżową Ojca, której nikt z ludzi nie dostrzegał, ani nie pomyślał, jak cierpi niesłuchany i lekceważony Bóg. Droga krzyżowa Jezusa jest obrazem i odbiciem drogi cierpienia Boga Ojca, jaką zadaje Mu człowiek.
Stacja 1
Pan Jezus skazany na śmierć
Posłał do nich swojego syna, tak sobie myśląc: „Uszanują mojego syna” Lecz rolnicy zobaczywszy syna, tak sobie mówili: „To jest dziedzic, chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo.” Łk 21, 38
Bóg Ojciec, który od początku był osądzany nie słuchany i odrzucany. Lekceważone były Jego przykazania, poniżane Jego imię wśród pogan, którzy otaczali swoich bożków większym szacunkiem, niż naród wybrany swojego Pana. Nie można Go było zabić wprost, więc zabijano Go w prorokach wzywających w Jego w imieniu do opamiętania. W końcu można było osądzić i skazać Syna, aby więcej nie mówił i nie przypominał nawet swoją obecnością, co są winni swojemu Stwórcy i Bogu.
Czy w swoim życiu i w swoich wyborach nie lekceważę Boga?
Stacja 2
Pan Jezus przyjmuje krzyż
Diabeł powiódł Jezusa na wysoką górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje. Jezus odrzekł: Napisane jest: „Panu Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”. Łk 4, 10
Jezus był kuszony wyborem łatwej drogi, która mogła być pasmem sukcesów, zdobywania popularności i władzy. Właśnie na takiego Mesjasza czekano w Izraelu. Takiemu, bez oporów, oddawaliby cześć wszyscy, nie znając pewnego szczegółu. Komu na początku oddał pokłon Mesjasz: Bogu, czy diabłu? Skoro Jezus oddał cześć Bogu i Jemu służył, to wybrał to wszystko, czym żyje Bóg, który wybierał krzyż dla siebie znosząc i przebaczając wszystkie niewierności swojego ludu, oczekując na jego nawrócenie. Jezus podobnie jak Ojciec wybrał krzyż, aby ludzie nie zostali potępieni, ale zbawieni.
Czy w swoim życiu wybieram krzyż?
Stacja 3
Pan Jezus upada pod krzyżem po raz pierwszy
Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie Łk 13, 5
Pan Jezus głosił nadejście Królestwa Ojca niebieskiego i wzywał do nawrócenia wszystkich ludzi. Wspaniałomyślny gest Ojca wobec grzeszników nie spotkał się z wielkim zainteresowaniem, ani ze wdzięcznością. Na początku w Nazarecie Jezus ledwie ogłosił swój program i rok łaski od Pana, czytając fragment z Księgi Izajasza, a tłum sąsiadów już próbował zgładzić. Podobnie jak mieszkańcy rodzinnego miasta Jezusa, nie chcemy się nawracać, nie chcemy łaski od Boga. Czujemy się dobrze w naszej Sodomie i Gomorze, nie chcemy nic zmieniać, choć znamy nieuchronność losu tych miast. Bóg chce mieć królestwo niebieskie, a nie jego karykaturę.
Czy przyjmuję wezwanie Jezusa do nawrócenia?
Stacja 4
Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Gdzie Ja jestem, tam też jest i mój sługa. J 12, 26
Na drodze krzyżowej Jezus nie miał sług, jego uczniowie pomimo zapewnień wierności, opuścili Go. Maryja prowadzona przez Ducha Świętego była obecna obok cierpiącego Jezusa. Stała się Służebnicą Bożego Syna, razem z Nim cierpiąc, razem się modląc za ludzi zbawianych przez Syna, razem przebaczając winowajcom. Tak, jak odpowiedziała Ojcu, tak odpowiedziała Synowi. Służy Synowi, tak jak Ojcu. Sługa wypełnia wolę Pana i dzieją się sprawy niezwykłe. Bóg dokonał wielkiego dzieła – Maryja stała się naszą Współodkupicielką.
Czy razem z Maryją chcę służyć Jezusowi?
Stacja 5
Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi
Zwołaj robotników i wypłać im dniówkę. Po wypłacie zaczęli się burzyć. Ci ostatni pracowali tylko godzinę, a pan potraktował ich na równi z nami, którzy musieliśmy znosić trudy dnia i upał! Mt 20, 8, 12
Szymon Cyrenejczyk został powołany na ucznia dopiero na drodze krzyżowej. Idąc obok Pana Jezusa stał się obiektem kpin i fizycznej przemocy, jako domniemany jego uczeń. Stał się sługą ostatniej godziny, towarzyszący Jezusowi zamiast wybranych uczniów. Zamierzał tego dnia uczcić Boga przez Paschę, a uczcił Ojca przez Syna. Otrzymał tyle samo łask, jak ci, co byli z Jezusem od początku. Taka jest Boża ekonomia.
Czy podejmuję trud pracy ze względu na Jezusa?
Stacja 6
Weronika ociera twarz Panu Jezusowi
Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny Łk 6, 36
Jezus nauczał, ze miłosierdzie jest główną cechą Boga Ojca. On obdarza swoim miłosierdziem i uzdalnia do miłosierdzia wszystkie swoje dzieci. Słaba kobieta prowadzona przez Ducha Świętego okazuje współczucie i realną pomoc: podaje wodę i ociera twarz pogardzanemu człowiekowi wbrew wrogo nastawionemu tłumowi. To nie ona jest odważna, to Duch Święty uzdolnił ją do odwagi miłosierdzia. Dzięki jej zgodzie na wypełnienie woli Bożej, przez jej ręce, Bóg Ojciec okazał miłosierdzie swojemu Synowi
Czy nie gaszę w sobie pobudzeń do pełnienia dobrych uczynków?
Stacja 7
Jezus upada pod krzyżem po raz drugi
Jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam. Łk 6, 14-15
Nie chcemy przebaczać naszym winowajcom. Patrzmy na Jezusa, patrzmy na Boga i uczmy się przebaczać, bo inaczej nie przyjmie On nas do swojego królestwa. W porównaniu z naszym grzechem przeciwko Bogu, przewinienia bliźnich przeciwko nam mają znikomą wagę i wartość. Przebaczenie grzechów, to wielka łaska, którą może nam udzielić Bóg. Zostaje nam darowany olbrzymi dług, którego sami z siebie nie moglibyśmy spłacić. Przebaczenie przewinień, to czyn miłosierdzia, który możemy okazać bliźnim, aby na nowo z nimi budować więzi miłości i przyjaźni. Do takiej postawy wzywa nas Jezus, abyśmy nie skazywali się na piekło braku przebaczenia.
Czy chętnie przebaczam swoim bliźnim?
Stacja 8
Pan Jezus upomina płaczące niewiasty
Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade mną, ale nad sobą i swoimi dziećmi. Łk 23, 27-28
Jezus nie widział powodu do użalania się nad sobą, przecież Jego życie było spełnione, był szczęśliwy, bo wypełniał wolę Boga. Jest Mu ciężko, ale idzie do Ojca, do nieba. Z troską zwraca się do płaczek, najmujących się do pracy, która wymusza udawane emocje. Czyż to właśnie ich los nie był bardziej opłakany? Jezus je nie potępia, ale wskazuje na zagrożenia dotyczące ich samych i ich dzieci. Teraz powinny zapłakać prawdziwie i prosić Boga o życie w prawdzie, o nawrócenie, o wypełnianie woli Bożej we własnym życiu i w życiu ich dzieci.
Czy modlę się za swoją rodzinę?
Stacja 9
Pan Jezus upada pod krzyżem po raz trzeci
A kto by rzekł swojemu bratu Raka (co się tłumaczy głupcze) podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł Bezbożniku, podlega karze ognia piekła ognistego. Mt 5, 22
Pan Jezus był przewrotnie nazywany bezbożnikiem i wysłannikiem Belzebuba przez ludzi uważanych za pobożnych w Izraelu. Nazywanie bezbożnikiem w wspólnikiem Bożego Syna bardzo dotykało Boga Ojca, który wysłał Syna, by ratował prawdziwych bezbożników spod władzy diabła. Tylko Bóg wie, kto jest bezbożnikiem, dlatego Bóg ukarze oszczercę najwyższą karą - ognia piekielnego. Nikt nie wie, co dzieje się w sercu bliźniego, jaka jest jego droga nawrócenia, co przewidział dla niego Bóg i kiedy zechce go pociągnąć do siebie.
Czy powstrzymuję się od potępiania bliźnich?
STACJA 10
Pan Jezus zostaje obnażony z szat
Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo...On zaś mówił o świątyni swojego ciała. J 2, 20-22
Bóg Ojciec od dawna był lekceważony w świątyni jerozolimskiej. wprowadzone przez ludzi zwyczaje i rytuały, odzierały Go z czci, utrudniały modlitwę, albo wręcz Go obrażały. Jezus powiedział: że nadchodzi godzina, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali cześć Ojcu w duchu i w prawdzie. J 4, 21. On jest nową Świątynią wypełnioną obecnością Ducha Świętego, zbudowaną przez Boga Ojca. Wystarczy stanąć w progu tej Świątyni, by zostać zaproszonym do wejścia w głębsze poznanie Ojca i Syna w Duchu Świętym. Na drodze krzyżowej Jezus był odzierany z szat. Jego cierpienie trwa także dziś, bo jest odzierany z czci, gdy jest lekceważony i pomijany przez osoby udające pobożność.
Czy oddaję cześć Bogu w duchu i w prawdzie?
Stacja 11
Pan Jezus przybity do krzyża
Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Podparli jego ręce, jednej i drugiej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca ręce jego były stale wzniesione wysoko. Wj17, 11-12
Zbliża się czas najgorętszej bitwy duchowej, jaką ma stoczyć Jezus. Kiedy Jego ciało było najsłabsze, oprawcy nieświadomie przysłużyli się, aby mógł kontynuować modlitwę. Umieszczono Go na krzyżu, więc był bliżej nieba, a wzrokiem mógł ogarnąć ludzi, za których miał oddać życie, i z rękami wzniesionymi wysoko wstawiał się za nami do Ojca. Gwoździe podtrzymują ramiona i pozwalają powtórzyć modlitewny gest Mojżesza. Jezus modli się w niewoli ciała, ale w wolności serca. Wykorzystuje zło ukrzyżowania dla dobra większego. Nikt wcześniej nie pomyślał, że pozycja na krzyżu jest postawą modlitwy.
Czy razem z Jezusem modlę się za powierzone mi osoby?
STACJA 12
Pan Jezus umiera na krzyżu
Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie, Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął. On przyniesie narodom Prawo...Nie zniechęci się, ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Iz 42, 1-4
Bóg podał przez proroka Izajasza, jaki będzie Jego Syn Jezus. A On wypełnił Prawo, które Ojciec ustanowił. Dobry Pasterz oddał swoje życie za owce. Ofiarę życia Sługi Pańskiego przyjął Bóg Ojciec, aby każdy człowiek, który wierzy w Jezusa, mógł być zbawiony. Teraz każdy człowiek może prosić o dar zbawienia, nawet ten, który jest ledwie „trzciną nadłamaną” lub „knotkiem o nikłym płomyku”.
Czy proszę Jezusa o dar zbawienia dla siebie i dla innych ludzi?
STACJA 13
Pan Jezus zostaje zdjęty z krzyża
Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Łk 12, 32
Niewiele owiec pozostało przy krzyżu, kiedy martwe ciało Pasterza złożono w ramiona Matki. W zamyśle Bożym wystarczała mała trzódka, od której Bóg na nowo zaczyna swoje dzieło. On nie liczy na wielkie zastępy, lecz na niewielu, którzy szczerze są Jemu oddani, by z nimi przeprowadzić swoje dzieło. Dobry Pasterz oddaje swoje życie za wszystkie owce, by znalazły się w Jego owczarni. Nie jesteśmy dla Niego masą ludzką, mówi o nas czule - Trzódko, wielką ofiarą zostałaś zdobyta.
Czy okazuję Jezusowi wdzięczność za Jego mękę i śmierć na krzyżu?
STACJA 14
Pan Jezus zostaje złożony do grobu
Jezus zaprowadził ich na górę, wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego jaśniała jak słońce, a odzienie stało się białe jak światło … a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie. Mt 17, 2 i 5
Ciało Bożego Syna zostało w brutalny sposób zniszczone przez ludzi. W wyniku tortur nie miał On już dawnego wdzięku, ani blasku, nie mógł się już ludziom podobać. Teraz Najświętsze Ciało Jezusa łączy się na powrót z Ojcem i jest w Jego kochających rękach. W ukryciu grobu, Bóg dokonuje przemiany poranionego ciała. Jezus zmartwychwstanie i ukaże się na nowo uczniom w Ciele Uwielbionym.
Czy Jezus znajdzie wiarę we mnie, gdy przyjdzie?
Przygotowanie rozważań: E. Myśliwiec, T. Kosko