Konferencja, 29 marca 2016

ks. Andrzej Mazański

W czasie Oktawy Zmartwychwstania Pana Jezusa dobrze jest codziennie uczestniczyć w Eucharystii. Św. Jan Paweł II w książce „Przekroczyć próg nadziei” napisał, że Bóg działa równolegle poprzez wydarzenia dziejące się wokół nas i przez nie wpływa na to, co dzieje się w duszy człowieka.

W powielkanocnych w czytaniach liturgicznych opisywane są kolejne spotkania Zmartwychwstałego Pana z uczniami. Pokazują one wyraźnie, jak On ich prowadzi. Jest to podwójne prowadzenie: poprzez wydarzenia dziejące się wokół nich i poprzez wydarzenia, które rozgrywają się w ich duszach.

W dzisiejszej Ewangelii opisane jest spotkanie Marii Magdaleny ze Zmartwychwstałym Jezusem. Maria Magdalena płacze. Jest to reakcja na to, co dzieje się wokół niej, bo nie znalazła ciała Jezusa w grobie. W odpowiedzi na to, Bóg posyła aniołów do grobu, pytających się, dlaczego płacze. Później pojawia się przy niej sam Jezus i ponownie pyta o przyczynę płaczu.

W jutrzejszej Ewangelii opisane jest spotkanie uczniów zdążających do Emaus z Jezusem Zmartwychwstałym. Zniechęceni, zawiedzeni wracają do swoich domów. Jest to reakcja na to, że Jezus ich zawiódł swoją śmiercią, nie tego się spodziewali. W odpowiedzi na ich postawę Pan mówi delikatnie, ale z wyrzutem z powodu ich niedowiarstwa. Potem wszystko im wyjaśnia. To co dzieje się na zewnątrz i w duszy dokonuje przełomu na drodze wiary.

Spotkania wielkanocne z Jezusem dokonują przełomów sprawiających, że osoby, które ich doświadczają są gotowe udać się do innych i być świadkami tego, co ich spotkało. Maria Magdalena udaje się do uczniów i mówi im: widziałam Pana i On to powiedział. Uczniowie z Emaus zawracają do Jerozolimy, aby powiedzieć uczniom, jak spotkali Pana i po czym Go poznali. Nie mówią o swoich osobistych przeżyciach, ale o tym co widzieli i co usłyszeli.

Dzieje Apostolskie czytane w obecnym okresie ukazują nam wydarzenia, które miały miejsce po zesłaniu Ducha Świętego na apostołów. Ukazują kolejny etap współdziałania Boga z człowiekiem.

Piotr wypowiada trudne słowa do zgromadzonych słuchaczy, obciążając ich winą za śmierć Jezusa. Duch Święty działa przez mówiącego Piotra, ale także działa w sercach słuchaczy. Oni nie obrażają się na Piotra, ale z zapałem słuchają i poruszeni pytają, co mają teraz czynić. Tak współdziała Bóg przez Ducha Świętego z człowiekiem, mówiącym o Zmartwychwstałym. Duch Święty daje świadkowi wymowę, daje słowa trafiające do serc i otwiera słuchaczy na jego słowa. Bóg potrzebuje świadków, by mógł docierać do serc słuchaczy.

Przeżywamy obecnie Oktawę Wielkanocną, ważny okres liturgiczny. Zwracajmy uwagę na wydarzenia, jakie mają teraz miejsce w naszym życiu. Z czujnością badajmy, jakie myśli nas nurtują, jakie pytania niepokoją, co nam przeszkadza być otwartymi na Boże prowadzenie i Jego działanie. Bóg chce działać, więc zechciejmy przyjąć Jego dary. Bóg pochyla się nad nami, ludźmi niegodnym i zaprasza do współuczestniczenia w swoim dziele. Miłość Boga chce nas przygotować do pełnienia misji. Bądźmy więc otwarci na Jego dary i zechciejmy je przyjąć.