Uczyń serca nasze według Serca Twego,

takie hasło towarzyszyło rekolekcjom wakacyjnym Ruchu Rodzin Nazaretańskich diecezji warszawsko-praskiej w 2016 r. Tegoroczne dni skupienia w Małym Cichym trwały od 1 do 9 lipca. Odbywały się w Nadzwyczajnym Roku Świętym, Roku Miłosierdzia Bożego ogłoszonym przez papieża Franciszka.

Hasło rekolekcji jest prośbą - modlitwą zapisaną w Litanii do Serca Jezusowego, kierowaną do naszego Pana, którego cichość i pokorę mamy przed naszymi oczami. Prosiliśmy, aby Jezus prowadził nas drogą w głąb nas samych, aby nas przemieniał i uzdalniał do prawdziwej i wyrażonej w czynie miłości bliźniego. Wszyscy potrzebujemy, aby Jezus nas odnawiał, oczyszczał i przeobrażał. (ze słowa wstępnego w informatorze rekolekcyjnym ks. Andrzeja Mazańskiego, moderatora RRN diec. w-p)

Moderatorem rekolekcji był ks. Kazimierz Sztajerwald. Razem z nim duchową opiekę nad nami sprawował ks. Mieczysław Jerzak, oraz ks. Dariusz Kowalczyk – moderator krajowy RRN, ks. Artur Mościcki, ks. Marek Wesołowski i ks. Mariusz Zieliński. Odwiedzili nas również: ks. Andrzej Mazański – moderator RRN diecezji warszawsko-praskiej, ks. Adam Kurowski oraz dwaj księża z Węgier. Księża służyli nam sprawując Mszę święte, głosząc homilie i konferencje, spowiadając, prowadząc rozmowy duchowe, uczestnicząc w spotkaniach grup dzielenia w domach.

Na rekolekcje w Małym Cichym przyjechało przeszło 250 osób. Wśród uczestników była Grupa Medyczna RRN i członkowie naszego Ruchu z Węgier i Stanów Zjednoczonych. Mieszkaliśmy w 10 domach góralskich.

Każdy z dorosłych uczestników otrzymał Informator Rekolekcyjny, w którym były zawarte: teksty do medytacji porannej, lektura pomocnicza, plan każdego dnia rekolekcyjnego, omówienie niektórych punktów programu. Każda rodzina otrzymała książkę pt. ”Powrót do domu. Podążasz za mną Panie, ze Swoją Miłością...” przygotowaną przez ks. Andrzeja Banaszka i zespół, która była pomocą dla rodziców w prowadzeniu modlitwy porannej i wieczornej z dziećmi. W kościele w czasie Mszy Świętej i adoracji korzystaliśmy ze śpiewników (które po rekolekcjach można było zabrać do domów).

Każdy dzień rozpoczynał się poranną medytacją w kościele w MC w ciszy lub prowadzoną. Teksty do medytacji, to fragmenty z Pisma Świętego dobrane zgodnie z tematem dnia. Po śniadaniu uczestniczyliśmy w Mszy świętej. Po jej zakończeniu odmawialiśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Później dorośli mogli wysłuchać konferencji w kościele, po czym udawali się do swoich domów na grupy dzielenia. Grupy dzielenia organizowali i prowadzili animatorzy domów, którzy dbali o sprawy duchowe uczestników (w niektórych domach było kilka grup), a także o sprawy organizacyjne i bytowe. Tematem dzielenia były przede wszystkim usłyszane w czasie konferencji treści, a także wydarzenia, które Bóg dawał w czasie naszych dni skupienia. Dzieci w tym czasie udawały się ze swoimi animatorami na spotkania, które się kończyły zajęciami z nauką śpiewu prowadzoną przez Jagodę Zygmunt. Później dzieci śpiewały swoje piosenki w czasie uwielbienia na Mszy świętej.

Razem z rodzicami i opiekunami w rekolekcjach uczestniczyło 90 dzieci i młodzieży. W czasie zajęć dla dorosłych opiekę nad dziećmi powyżej 4 roku życia sprawowało 9 animatorów, których pracę koordynowała doświadczona nauczycielka Ela Zajączkowska. Ich zadaniem było prowadzenie zajęć tematycznych nawiązujących do książki „Powrót do domu. Podążasz za mną Panie, ze Swoją Miłością...”. Młodzi animatorzy wykazali się dużym zaangażowaniem w realizacji programu, dobrze wykonywali swoje obowiązki, troszczyli się o powierzone ich opiece dzieci, co znalazło uznanie wśród rodziców i osób odpowiedzialnych za rekolekcje. Dla nich samych ten czas był nie tylko prowadzeniem zajęć i zabaw z dziećmi w czasie konferencji i grup dzielenia dla rodziców, ale włączali się też aktywnie w inne wydarzenia z programu rekolekcji, pragnąc je przeżyć razem ze wszystkimi.

Wieczorem uczestniczyliśmy w adoracji Najświętszego Sakramenu w kościele w MC. Modlitwa adorująca Pana Jezusa każdego dnia miała inny charakter. Były adoracje prowadzone, w których podawane były do rozważenia teksty o charakterze medytacyjnym, były adoracje w ciszy, którą przerywał jedynie śpiew adoracyjny oraz adoracje o charakterze spontanicznym, gdzie modlitwę do Pana Jezusa mogli wypowiadać na głos wszyscy. Do modlitwy adorującej Boga, wyrażającej nasze dziękczynienie i uwielbienie, a także prośby, jesteśmy zaproszeni przez samego Jezusa. On modlił się w samotności, a także na głos, w obecności uczniów, np.: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi... (Mt 11, 25). W Litanii do Serca Pana Jezusa jedno z wezwań brzmi: „Serce Jezusa, wszelkiej chwały najgodniejsze, zmiłuj się nad nami.” Zachęceni tym przynagleniem, a także tym, że wolą Boga Ojca i Ducha Świętego jest, aby Jezus był przez nas uwielbiony, o czym pisze św. Paweł: „Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię, ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano... i aby wszelki język wyznał, że Jezus jest PANEM ku chwale Boga Ojca.”(Flp 2, 9-11), uwielbialiśmy naszego Pana, prosząc, aby uczynił serca nasze według Serca Swego.

Każdy dzień rekolekcyjny miał swoją specyfikę, więc pokrótce przypomnijmy sobie te chwile.

Piątek, 1 lipca 2016 – przyjazd i Msza święta inaugurująca nasze rekolekcje sprawowana w kościele pw. św. Józefa w MC. Ks Mieczysław w pierwszych słowach powitania, nawiązując do hasła rekolekcji zachęcił nas, abyśmy prosili Pana Jezusa, aby nasze serca uczynił na wzór Swojego Serca, abyśmy nasze myśli, słowa, uczynki poddali pod to, co jest zapisane w Najświętszym Sercu Pana Jezusa. Na rekolekcjach, z dala od hałasu naszych codziennych spraw możemy usłyszeć Boga. Dlatego potrzebne jest milczenie ust i duszy, aby Jego głos usłyszeć i odpowiedzieć na Jego wołanie.

Sobota, 2 lipca 2016 – Msza święta i konferencja w południe w kościele w MC. Dzieci i rodzice poznali animatorów grup dziecięcych. Sobota była dniem, w którym można było odpocząć po podróży, zapoznać się z innymi uczestnikami rekolekcji, nawiązać wspólnotę z osobami z tego samego domu.

Niedziela, 3 lipca 2016 – Msza święta w kościele w MC. Po południu pomimo siąpiącego deszczu przeszliśmy przez Lichajówki Drogą Światła. Droga Światła jest nabożeństwem paschalnym (14 stacji - spotkań), nawiązującym do wydarzeń po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa i Jego spotkań z uczniami. Inspiracją do rozważań była konferencja wygłoszona przez ks. Andrzeja Mazańskiego w dniu 10 maja 2016 pt. „Miłosierdzie, które naprawia wszystko.”  (tekst konferencji w zakładce Konferencje na stronie www.rrnpraga.pl). Ofiara z życia Jezusa i Jego zmartwychwstanie są wielką naprawą człowieka, a Jezus jest Tym, który naprawia. Stwarza nowego człowieka, jakim jest każdy ochrzczony, aby był zdolny do życia w jedności z Bogiem. W czasie spotkań paschalnychChrystus okazywał uczniom swoje Miłosierdzie, usuwał przeszkody utrudniające im zjednoczenie się z Bogiem, a dzisiaj chce naprawiać także nasze serca.

Poniedziałek, 4 lipca 2016 – Msza święta w kościele w MC. Po południu było ognisko, przy którym wszyskie domy mogły się przedstawić i zaprezentować swój program artystyczny. Były wspólne tańce (belgijka, kowbojka i inne), śpiew, rozmowy. Wszyscy częstowali się przygotowanymi kiełbaskami z grilla. Zabawę zakończyła modlitwa poprowadzona przez ks. Kazimierza.

Wtorek, 5 lipca 2016 – wyjazd na Rzepiska, gdzie razem z uczestnikami rekolekcji RRN z archidiecezji warszawskiej i diecezji radomskiej uczestniczyliśmy we Mszy świętej. Po konferencji było dzielenie w grupach na łące. Tego dnia Grupa Medyczna miała swój oddzielny program, na który zostali zaproszeni medycy z innych diecezji.

Środa, 6 lipca 2016 – Msza święta w ludźmierskim Sanktuarium u Matki Bożej Królowej Podhala zgromadziła uczestników rekolekcji RRN z wielu diecezji. Mszę świętą sprawowało przeszło 30 kapłanów pod przewodnictwem ks. biskupa Andrzeja Siemieniewskiego.

W homilii ks. bp powiedział, że hasło naszych rekolekcji: Uczyń serca nasze według Serca Swego, jest sednem chrześcijaństwa i wiary ewangelicznej. Św. Paweł dobitnie to podkreślił: „Jeśli kto nie kocha Pana Jezusa Chrystusa, niech będzie przeklęty” (1 Kor 16, 22). Dalej bp Andrzej zachęcał, abyśmy prosząc Jezusa o to, by uczynił nasze serca, podobne do Jego Serca, zastanowili się jakie jest Serce Jezusa, aby wiedzieć, o co prosimy. O tym pisze św. Piotr: „Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem - jeżeli taka wola Boża - cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle." (1P 3, 15-17). Chrześcijaństwo, to nie tylko wiedza, praktyka czy ćwiczenia. Wiara zaczyna się od serca, czyli od przyjęcia z miłością Pana Jezusa. Mamy szukać oblicza Bożego – kontynuował ks. biskup. Psalmista zapisał: „Szczyćcie się Jego świętym imieniem; niech się weseli serce szukających Pana! Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza!" (Ps 105, 3-4). Jezus powołując apostołów, stworzył wspólnotę uczniów, aby zaczerpnęli z Jego Serca. Podobnie ma być we wspólnocie RRN: najpierw mamy się ogrzać przy Sercu Jezusa, by inni później mogli się ogrzać przy nas. Królestwo Boże jest w nas na tyle, na ile rozgrzewa nas obecność Serca Jezusowego. W Jego obecności, przygotowywani jesteśmy do misji. Trzeba pokochać Serce Jezusa, by wypełnić Jego misję. Kończąc homilię ks. bp. Andrzej Siemieniewski zaprosił nas do Rzymu na uroczystość Zesłania Ducha Świętego, to jest 3 i 4 czerwca 2017 r. na spotkanie organizowane przez Katolicką Fraternię Ruchów i Wspólnot Charyzmatycznych przy Papieskiej Radzie ds. Świeckich, do której należy również RRN.

Czwartek, 7 lipca 2016 – wybraliśmy się do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr. Podzieliliśmy się na kilka grup i różnymi drogami docieraliśmy na miejsce. Większość z nas zatrzymała się na Rusinowej Polanie podziwiwiając wspaniałe wysokogórskie widoki. W kaplicy na Wiktorówkach uczestniczyliśmy w Mszy świętej i wysłuchaliśmy konferencję.

Piątek, 8 lipca 2016 – poranna Msza święta i konferencja w kościele w MC. Dzieci miały ostatnie spotkanie z animatorami. Dorośli w domach mogli się podzielić, jak przeżyli rekolekcje i podsumować swoje doświadczenia. Po południu odprawiliśmy nabożeństwo Drogi Krzyżowej idąc na wzgórze Tarasówki. Rozważanie każdej stacji Drogi Krzyżowej nawiązywało do jednego z 14 uczynków miłosierdzia co do duszy i co do ciała.

Sobota, 9 lipca 2016 – zaraz po medytacji rozpoczęła się Msza święta kończąca rekolekcje w MC (między innymi w intencji uczestników rekolekcji w Małym Cichym). Homilię połączoną z konferencją wygłosił ks. Kazimierz Sztajerwald. Powiedział do nas: „Mówimy, że przyjeżdżamy na rekolekcje, by podładować akumulatory. Po rekolekcjach czujemy się lepsi, ale kiedy wrócimy do obowiązków i rodzin, to rzeczywistość stopniowo pokaże, że wcale tak nie jest. To nie w akumulatorach jest siła, ale w Bogu. Nie powinniśmy uznanawać łask za swoją zasługę, lecz jak najczęściej kierować swoje myśli do Boga i prosić, by posługiwał się nami. Mamy pozwolić Bogu działać w nas i przez nas."

Czas rekolekcji dobiegł do końca, ale nasza zażyłość z Panem Jezusem może się dalej rozwijać. W Jego obecności na modlitwie, na Mszy świętej, w domu z bliskimi, w pracy, ciągle otrzymujemy nowe łaski, które pozwalają nam stać się podobnymi do Niego. Z kim przestajesz, takim się stajesz. Jeśli będziemy zjednoczeni z Jezusem, to nasze serca, myśli, postępowanie będą podobne do Jego Najświętszego Serca, Jego myśli i czynów.

Niech będzie uwielbiony Jezus Chrystus, który pochylił się nad nami i okazał nam swoje miłosierdzie, budząc nasze serca do miłości Boga i bliźnich.

Na koniec dziękujemy wszystkim, którzy włożyli swój wkład w przygotowanie i przebieg rekolekcji, więc:

kapłanom: ks. Kazimierzowi Sztajerwaldowi – moderatorowi rekolekcji w MC, ks. Mieczysławowi Jerzakowi, ks. Marowi Wesołowskiemu, ks. Arturowi Mościckiemu, za prowadzenie rekolekcji, za wygłoszone słowo Boże i za czas poświęcony na spowiedzi i rozmowy duchowe,

Tomkowi Kosko za przyjmowanie zgłoszeń na rekolekcje, prowadzenie medytacji porannych, adoracji wieczornych, przygotowanie Informatora Rekolekcyjnego, który opracował na podstawie materiałów otrzymanych z Koordynacji Krajowej RRN,

Lidii Figurze za modlitwę w intencji dobrych owoców duchowych naszych rekolekcji, modlitwę za kapłanów, animatorów i wszystkich uczestników rekolekcji,

animatorowi liturgicznemu Jurkowi Jaworskiemu oraz ministrantom i lektorom za posługę przy oprawie liturgicznej w czasie Mszy świętych, medytacji i adoracji,

animatorowi muzycznemu Maćkowi Wyrzykowskiemu oraz Jagodzie, Agacie, Karolowi, Małgosi, Zofii, Ani i Oli, którzy swoim śpiewem i grą na instrumentach otwierali nas na obecność Boga,

animatorom domów: Ani Rutowskiej, Ewie Góreckiej, Teresie Zygmont, Basi Dmowskiej, Jance Kozłowskiej, Małgosi Gawrylkiewicz, Ani Sztajerwald, Zenkowi Kołodziejczykowi, Markowi Mazurowi i Hani Kawce za ich modlitwę i trud tworzenia właściwego klimatu w domach, który ułatwił uczestnikom dobre przeżycie rekolekcji, a Zenkowi jeszcze za prowadzenie medytacji porannych,

animatorom dziecięcym: Ani Najdzie, Weronice Zych, Ani Plewko, Kasi Postek, Agacie Antończak, Jankowi Leguckiemu, Jagodzie Zygmunt, Michałowi Orłowskiemu, Piotrowi Modlińskiemu i Eli Zajączkowskiej za ich zaangażowanie w prowadzenie zajęć z dziećmi i młodzieżą,

Markowi Chacińskiemu za zorganizowanie przejazdów na Msze święte,

Beacie Pacek za kolportaż materiałów ruchowych,

oraz wszystkim, którzy nie mogąc być na rekolekcjach wspierali nas modlitwą.

Relację z rekolekcji napisała Elżbieta Myśliwiec

Zdjęcia z Sanktuarium Matki Bożej Ludźmierskiej tutaj:

http://www.mbludzm.pl/galeria/category/398-uczy%C5%84-serca-nasze-wg-serca-twego.html

Tych, którzy chcieliby podzielić się swoimi zdjęciami wykonanymi w czasie rekolekcji w MC,  proszę o przesyłanie ich na adres tej strony lub Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Zdjęcia chciałabym umieścić, jako ilustrację powyższej relacji.