Statut Ruchu Rodzin Nazaretańskich Diecezji Warszawsko-Praskiej

 

Statut publicznego stowarzyszenia wiernych

Ruch Rodzin Nazaretańskich

Diecezji Warszawsko-Praskiej

 

 

 

Preambuła

Ruch Rodzin Nazaretańskich wyrósł z inicjatywy ks. Tadeusza Dajczera (+2009) i ks. Andrzeja Buczela (+1994) oraz grupy osób świeckich, którzy utworzyli w 1985 r. w Warszawie wspólnotę ewangelizacyjną dążącą – w oparciu o kierownictwo duchowe – do radykalizmu wiary przez ciągłe nawrócenie. Od 1987 r. Ruch Rodzin Nazaretańskich jest obecny w wielu diecezjach Polski, a także za granicą.

 

 

 

Rozdział I. Postanowienia ogólne

Art. 1

  1. Ruch Rodzin Nazaretańskich Diecezji Warszawsko-Praskiej (zwany dalej Ruchem), erygowany przez Biskupa Diecezjalnego na mocy kan. 312 paragraf 1 nr 3 KPK - jest publicznym stowarzyszeniem wiernych (duchownych i świeckich) w rozumieniu Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 298 – 320).

  2. Na mocy kan. 313 KPK Ruch posiada kościelną osobowość prawną.

  3. Ruch działa w oparciu o przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego, Statutu i stosowne przepisy prawa świeckiego.

  4. Ruch wyrósł z Ruchu Rodzin Nazaretańskich założonego przez ks. Tadeusza Dajczera i ks. Andrzeja Buczela.

Art. 2

1.    Ruch działa na terenie Diecezji Warszawsko-Praskiej.

  1. Ruch może prowadzić swoją działalność także za granicami diecezji za zgodą odpowiednich władz kościelnych i zgodnie z przepisami prawa.

  2. Siedzibą Ruchu jest Warszawa. 

 

 

 

Rozdział II. Cele i sposoby ich realizacji

Art. 3

  1. Celem Ruchu jest prowadzenie swoich członków drogą życia wewnętrznego w duchu soborowego nauczania o powszechnym powołaniu do świętości, zgodnie ze wskazaniem Jana Pawła II: „prowadzenie do świętości pozostaje szczególnie pilnym zadaniem duszpasterskim” (Novo millenio ineunte, 30).

  2. Pomoc w dążeniu do świętości, świadczona przez Ruch, skierowana jest do osób wszystkich stanów, a nade wszystko ku rodzinie, która „jest wezwana do uświęcenia siebie i do uświęcenia wspólnoty kościelnej i świata” (Jan Paweł II, Familiaris consortio, 55).

  3. Przez swoje działania Ruch uczestniczy aktywnie w realizacji apostolskiej misji Kościoła i podejmuje wezwanie do nowej ewangelizacji.

Art. 4

  1. Swoje cele Ruch realizuje poprzez formację i działalność apostolską.

  2. Formacja członków Ruchu jest realizowana poprzez:

    1. codzienną modlitwę osobistą;

    2. trud osobistego nawracania się;

    3. uczestnictwo w życiu liturgicznym Kościoła, a zwłaszcza w Eucharystii;

    4. lekturę Słowa Bożego, dokumentów Kościoła i materiałów formacyjnych Ruchu Rodzin Nazaretańskich;

    5. korzystanie ze stałego spowiednictwa lub kierownictwa duchowego;

    6. systematyczne uczestnictwo w grupach formacyjnych Ruchu Rodzin Nazaretańskich;

    7. uczestnictwo w rekolekcjach, dniach skupienia, pielgrzymkach organizowanych przez Ruch Rodzin Nazaretańskich.

  3. Działalność apostolska członków Ruchu jest realizowana poprzez:

    1. świadectwo życia chrześcijańskiego;

    2. podejmowanie posług ewangelizacyjno-formacyjnych;

    3 zakładanie nowych wspólnot Ruchu Rodzin Nazaretańskich;

    4. zaangażowanie w życie Kościoła;

    5. apostolstwo poza granicami diecezji i kraju;

    6. niesienie pomocy rodzinom, zwłaszcza zagrożonym;

    7. wspieranie duchowe i materialne ludzi chorych, cierpiących i zagubionych;

    8. upowszechnianie nauczania Kościoła przede wszystkim w dziedzinie małżeństwa, rodziny i wychowania;

    9. działalność wydawniczą;

    10. kolportaż prasy, książek i innych mediów katolickich;

    11. inne działania w zależności od potrzeb lokalnych.

  4. Ruch zachęca swoich członków do podejmowania studiów specjalistycznych w zakresie teologii, duchowości oraz życia małżeńskiego i rodzinnego.

  5. Członkowie Ruchu dążą do tego, by wszystkie przedsięwzięcia organizacyjne i apostolskie miały charakter formacyjny, to znaczy mający na celu nawrócenie i coraz pełniejszą realizację ideału Świętej Rodziny z Nazaretu. Mają oni świadomość, że działalność przynosząca owoce nawrócenia jest uzależniona od ich rozwoju duchowego.

    Art. 5

  1. Kapłani członkowie Ruchu pełnią rolę przewodników duchowych. Ze względu na sakramentalny udział w kapłaństwie Chrystusa, sprawują oni obok innych kapłanów funkcję szafarzy sakramentu Eucharystii i pokuty. Czuwają nad zachowaniem czystości głoszonych nauk i służą pomocą duchową członkom Ruchu w ich życiu wewnętrznym.

  2. Kapłani członkowie Ruchu tworzą wspólnotę kapłańską, która jest istotną pomocą w ich formacji duchowej.

 

 

 

Rozdział III. Duchowość

Art. 6

  1. Duchowość Ruchu jest tożsama z duchowością wspólnoty Ruchu Rodzin Nazaretańskich o której mowa w preambule. Została ona wyrażona głównie w pismach jego założycieli, przetłumaczonych na wiele języków: przede wszystkim w książce ks. Tadeusza Dajczera Rozważania o wierze i  zeszytach z serii Ku nowej ewangelizacji (1992 – 2006) oraz powstałych na ich podstawie publikacjach.

  2. Duchowość Ruchu Rodzin Nazaretańskich czerpie inspiracje z duchowości karmelitańskiej, a zwłaszcza z „małej drogi” św. Teresy od Dzieciątka Jezus, z duchowości św. Maksymiliana Marii Kolbego, z orędzia Bożego Miłosierdzia przekazanego przez św. Faustynę Kowalską, z przesłania Matki Bożej do św. Juana Diego oraz z nauczania bł. Jana Pawła II i jego osobistego zawierzenia się Maryi.

  3. Wzorem dla członków Ruchu jest życie Świętej Rodziny z Nazaretu, która uczy nas, że świętość realizuje się w codzienności przeżywanej z Bogiem i w braterskiej wspólnocie.

  4. Członkowie Ruchu pragną, by centrum ich życia stanowiła Eucharystia, w której dociera do nas i udziela się nam całe Boże życie. Częsty, a nawet codzienny udział we Mszy św., adoracja Najświętszego Sakramentu oraz oczekiwanie na spotkanie z Chrystusem w Eucharystii mają prowadzić do eucharystycznego stylu życia.

  5. Ruch Rodzin Nazaretańskich powstawał wokół konfesjonału. Mając świadomość potrzeby nieustannego nawracania się, członkowie Ruchu korzystają często, przynajmniej raz w miesiącu z sakramentu pokuty, który może przybrać formę stałego spowiednictwa. W miarę potrzeby duchowej istnieje też możliwość korzystania z kierownictwa duchowego.

  6. Podejmując wolę Zbawiciela zawartą w Testamencie z Krzyża wyrażoną słowami: „Oto Matka twoja” (J 19, 27), za przykładem św. Jana Apostoła, członkowie Ruchu pragną żyć w komunii z Maryją i w tej komunii upatrują drogę do pełnego zjednoczenia się z Chrystusem.

  7. Pragnienie życia duchowością Ruchu Rodzin Nazaretańskich członkowie Ruchu mogą potwierdzić przez złożenie Aktu oddania się Matce Bożej na wyłączną służbę Kościołowi, który zawiera w sobie istotę tej duchowości.

 

 

 

Rozdział IV. Struktura

Art. 7

  1. Struktura terytorialna Ruchu jest włączona w strukturę diecezjalno-parafialną Kościoła.

  2. Członkowie Ruchu pragną widzieć w hierarchii Kościoła partykularnego - który jest cząstką Ciała Mistycznego Chrystusa - szczególny dla siebie kanał łaski. Stąd płynie stosunek synowskiej miłości i posłuszeństwa wobec Biskupa Diecezjalnego będącego widzialnym źródłem i fundamentem jedności Kościoła partykularnego (por. Jan Paweł II, Christifideles laici, 30).

  3. Ruch podlega Biskupowi Diecezjalnemu, który troszczy się o zachowanie nienaruszonej wiary i obyczajów oraz dyscypliny kościelnej i ma prawo wizytowania Ruchu zgodnie z przepisami prawa.

  4. Ruch wchodzi w skład i akceptuje postanowienia zawarte w Statucie Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich.

  5. Moderator Diecezjalny staje się z urzędu członkiem Rady Moderatorów Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich, która spotyka się regularnie na comiesięcznych spotkaniach organizacyjno-formacyjnych. Rada Moderatorów jest strażnikiem wspólnej duchowości, która stanowi zasadniczy czynnik jednoczący stowarzyszenia wchodzące w skład Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich.

 

 

 

Rozdział V. Władze

Art. 8

  1. Ruchem kieruje i reprezentuje go Moderator Diecezjalny. Korzysta z pomocy grona kapłanów członków Ruchu i zespołu animatorów.

  2. Moderatora Diecezjalnego na 5-letnią kadencję mianuje Biskup Diecezjalny.

  3. Kandydata na stanowisko Moderatora Diecezjalnego wybiera spośród siebie grono kapłanów członków Ruchu a następnie przedstawia go Biskupowi Diecezjanemu.

  4. W przypadku, gdy w diecezji nie ma kapłanów członków Ruchu, Biskup Diecezjalny powołuje kapłana Opiekuna Diecezjalnego.

  5. Z ważnych powodów Biskup Diecezjalny może odwołać Moderatora Diecezjalnego lub Opiekuna Diecezjalnego z własnej inicjatywy lub na wniosek grona kapłanów członków Ruchu albo na wniosek Rady Moderatorów.

  6. Moderator Diecezjalny może powołać Wicemoderatorów Diecezjalnych z grupy kapłanów członków Ruchu.

  7. Moderator Diecezjalny lub Opiekun Diecezjalny powołuje jednego lub dwóch Animatorów Diecezjalnych spośród członków Ruchu oraz zatwierdza Animatorów Dekanalnych i Animatorów grup parafialnych.

  8. Animatorzy, pod kierunkiem Animatorów Diecezjalnych, pełnią rolę doradczą wobec Moderatora Diecezjalnego i pomagają mu w realizacji zadań organizacyjnych i apostolskich.

  9. Animatorzy diecezjalni są zobowiązani do uczestnictwa w formacji animatorów prowadzonej przez Stowarzyszenie Ogólnopolskie Ruch Rodzin Nazaretańskich.

  10. Grupy Ruchu powstają przy parafiach. Grupą kieruje proboszcz lub wyznaczony przez niego kapłan, wspólnie z animatorami.

 

 

 

Rozdział VI. Członkowie

Art. 9

  1. Ruch obejmuje:

    1. właściwych członków, którzy uczestniczą w jego formacji i działalności apostolskiej;

    2. osoby związane z nim w sposób nieformalny, które korzystają z jego dóbr duchowych, ale nie podejmują regularnej formacji i działań apostolskich w ramach jego struktur.

  2. Członkiem Ruchu może zostać osoba pełnoletnia i ochrzczona (świecka lub duchowna) po minimum rocznej formacji.

  3. Przyjęcia świeckich w poczet Ruchu dokonuje Moderator Diecezjalny.

  4. Przyjęcia kapłanów w poczet członków Ruchu dokonuje Rada Moderatorów Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich na wniosek Moderatora Diecezjalnego.

  5. Gdy w diecezji nie ma kapłanów członków Ruchu, przyjęcia świeckich w poczet członków Ruchu dokonuje Koordynacja Krajowa na wniosek Opiekuna Diecezjalnego.

  6. O przyjęciu nowych członków Ruchu Moderator Diecezjalny lub Opiekun Diecezjalny jest zobowiązany powiadomić Koordynację Krajową.

Art. 10

  1. Członkowie Ruchu mają prawo:

    1. uczestniczyć w życiu i działalności Ruchu;

    2. korzystać z duchowych dóbr Ruchu;

    3. zgłaszać wnioski i propozycje dotyczące działalności Ruchu.

  2. Członkowie Ruchu mają obowiązek:

    1. realizować cele Ruchu;

    2. systematycznie uczestniczyć w formacji Ruchu;

    3. podejmować działania apostolskie zgodnie ze statutem i możliwościami;

    4. przestrzegać postanowień statutu, prawomocnych uchwał i regulaminów Ruchu;

    5. w miarę możliwości wspierać materialnie działalność Ruchu.

Art. 11

  1. W przypadku zaniedbywania obowiązków, o których mowa w art. 10, ust. 2, albo działania sprzecznego z nauczaniem lub dyscypliną Kościoła, Moderator Diecezjalny może podjąć decyzję o zawieszeniu w prawach członka lub pozbawieniu członkostwa w Ruchu. Gdy w diecezji nie ma kapłanów członków Ruchu, powyższą decyzję może podjąć Koordynacja Krajowa na wniosek Opiekuna Diecezjalnego. W przypadku kapłanów decyzja, o której mowa, wymaga zatwierdzenia przez Radę Moderatorów.

  2. Członkostwo ustaje przez:

    1. formalną rezygnację skierowaną na piśmie do Moderatora Diecezjalnego lub Opiekuna Diecezjalnego;

    2. wykluczenie decyzją Moderatora Diecezjalnego lub Koordynacji Krajowej (gdy w diecezji nie ma kapłanów członków Ruchu), po uprzednim upomnieniu, z zachowaniem prawa do rekursu do Biskupa Diecezjalnego, w przypadkach wymienionych w ust. 1.

    3. O zawieszeniu w prawach członka lub pozbawieniu członkostwa w Ruchu Moderator Diecezjalny lub Opiekun Diecezjalny jest zobowiązany powiadomić Koordynację Krajową.

 

 

 

Rozdział VII. Dobra doczesne

Art. 12

  1. Ruch jest podmiotem zdolnym do nabywania, posiadania, zarządzania oraz alienowania dóbr doczesnych, zgodnie z przepisami Kodeksu Prawa Kanonicznego. Mienie Ruchu, jako publicznego stowarzyszenia wiernych, jest majątkiem kościelnym (kan. 1257 paragraf 1 KPK).

  2. Na majątek Ruchu składają się dobra materialne, wartości niematerialne i prawa oraz środki finansowe.

  3. Majątek Ruchu pochodzi z dobrowolnych ofiar, darowizn, dotacji, spadków.

  4. Majątek Ruchu może być wykorzystany jedynie na realizację celów statutowych.

  5. Za właściwe gospodarowanie majątkiem odpowiada Moderator Diecezjalny.

  6. Do Ruchu mają odpowiednie zastosowanie przepisy prawa kanonicznego o zarządzie dóbr materialnych.

  7. W przypadku rozwiązania Ruchu majątek przejmuje Biskup Diecezjalny.

 

 

 

Rozdział VIII. Postanowienia końcowe

Art. 13

  1. Statut Ruchu i wszelkie w nim zmiany zatwierdza Biskup Diecezjalny.

  2. Propozycje zmian w Statucie uchwala Rada Moderatorów Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich.

  3. Moderator Diecezjalny, po uzyskaniu pozytywnej opinii grona kapłanów członków Ruchu i animatorów członków Ruchu większością dwóch trzecich głosów może wnioskować do Rady Moderatorów o wprowadzenie zmian w Statucie.

Art. 14

  1. Na mocy kan. 320 paragraf 2 KPK z ważnych powodów Biskup Diecezjalny może rozwiązać Ruch po wysłuchaniu Moderatora Diecezjalnego.

 

Niniejszy tekst statutu został opracowany na podstawie załącznika do statutu Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich, zatwierdzonego na 362. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski w Krakowie-Wieliczce, w dniu 22 czerwca 2013 r. (Uchwała nr 14/36/2013).


     Statut wchodzi w życie dnia 15 października 2013 r. w liturgiczne wspomnienie Św. Teresy od Jezusa.

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                                                                                                                                   

          (pieczeć okrągła)                                                                      (podpis Ks. Arcybiskupa)

BISKUP WARSZAWSKO - PRASKI

    ABP HENRYK HOSER SAC