Adoracja, Zacisze 19 listopada 2019

Teraz chcesz być ze mną Panie. Dziękuję Ci Panie za Twoją obecność i za miłość, jaką jestem otoczony zawsze przez Ciebie.

W czasie naszych spotkań dane było nam rozważyć pokorną postawę Maryi. Bóg na tej drodze pokory się Jej objawiał, dawał zachęty, był blisko Niej i dał Jej uczestniczyć w swoim dziele.

„Nie bój się, Maryjo znalazłaś bowiem łaskę u Pana” (Łk 1, 30)

Maryja odnalazła drogę, którą odnajduje niewielu ludzi. Drogę pokory, która w oczach Boga jest cenna, ponieważ On sam jest pokorny. Słowo „znalazłaś” oznacza, że Maryja aktywnie szukała tej drogi i ją świadomie wybrała. Droga pokory jest drogą niezwykle rzadko rzadko wybieraną, ale możliwą dla każdego człowieka.

Maryjo, dopomóż mi każdego dnia zabiegać o postawę pokory.

„Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu” Mt 2, 13

Ledwie Święta Rodzina zorganizowała sobie życie w Betlejem, wrosła w nową społeczność, a już musiała nocą i bez przygotowania uciekać do pogańskiego kraju przez pustynię. Odbyło się to tak sprawnie, ponieważ nie buntowali się, nie spierali z Bogiem. Pokorne posłuszeństwo woli Bożej było dla nich priorytetem i dzięki zgodzie na tułaczy los uratowali życie Dziecka.

Panie, nie zawsze muszę mieć wszystko, co chciałbym posiadać. Pomóż mi zgodzić się na wszystkie braki i niewygody mojego życia.

„Oto moja matka i moi bracia” (Mt 12, 49)

Maryja się nie domagała większych przywilejów ze strony Syna. To my jesteśmy zbulwersowani tymi słowami, bo po ludzku oczekujemy większego uznania dla siebie, chociaż tak naprawdę nie pełnimy woli Bożej. Maryja pokornie stanęła w szeregu i zajęła miejsce obok innych, którzy pragnęli być matkami i braćmi Chrystusa.

Panie, dopomóż mi pełnić wolę Bożą.

„Paś owce moje” (J 21, 17)

Kiedy w chwili próby wszyscy uczniowie zawiedli, jedynie Maryja z wiarą przyjmowała bolesne doświadczenia. To Ona zachowała wiarę w zmartwychwstanie Syna i modliła się za uczniów. Tymczasem głową Kościoła został Piotr, który się zaparł. Autorytetem cieszyli się Jan, Jakub i inni, którzy zasnęli w Ogrójcu i uciekli w chwili próby. Maryja zajęła ostatnie miejsce i z tego miejsca troszczy się o „owce Chrystusa”.

Panie, prowadź mnie drogą pokory, na której mi będziesz błogosławić, jak Maryi.

Zacisze, 15 października 2019

Zdjęcie - parafiarybnik.wielopole

Tajemnica I

Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

„Spowiadam się Bogu wszechmogącemu…”

Pan Jezus staje przed Ojcem w postawie spowiadającego się, wyznającego grzechy całego świata, które bierze na siebie, za które przeprasza.

Pomimo lęku, wobec cierpienia I śmierci, ufnie zdaje się wolę Ojca.

Czy ja dziękuję Bogu za Jego miłosierdzie, za odkupienie moich grzechów, które popełniam myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem?

Panie Jezu, udziel mi łaski uznawania ze skruchą mojej grzeszności.

Tajemnica II

Ubiczowanie Pana Jezusa

„Spowiadam się... że bardzo zgrzeszyłem myślą...”.

Piłat ubiczował Pana Jezusa, chociaż twierdził, że uważa Go za niewinnego.

Przyprowadzony przez kapłanów więzień stał się w czasie procesu rzeczą, przedmiotem rozgrywki, gry interesów, skrytych planów namiestnika i oskarżycieli.

Złe czyny mają swój początek w złych myślach: własnych, egoistycznych planach

i kalkulacjach człowieka lekceważącego Boga i Jego prawo.

Jakim myślom ja się oddaję? Czy nie pozwalam sobie na złe myśli, bo to przecież małe grzechy, bo przecież nikt nie widzi, bo przecież nikomu nie wyrządzają szkody?

Panie Jezu, oddalaj ode mnie te myśli, którymi Cię ranię i obrażam.

Tajemnica III

Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

„Spowiadam się…, że bardzo zgrzeszyłem mową...”.

Pogańscy żołnierze poniżają i torturują Pana Jezusa - “króla Żydów”. Słysząc gwałtowne, pełne nienawiści oskarżenia, słysząc aprobatę dowódców, chętnie dołączają do obozu przemocy wobec nieznajomego sobie człowieka; słowa wyzwalają złe czyny.

Złe słowa mogą zabijać, niszcząc godność drugiego, jego dobre imię, także prowokując innych do współudziału w tym zabijaniu.

Czy nie czuję się uprawniony do oceniania i recenzowania innych, do wytykania błędów i grzechów?

Jezu, pozwól, aby mój język był miłosierny.

Tajemnica IV

Droga krzyżowa Pana Jezusa

„ Spowiadam się…, że bardzo zgrzeszyłem uczynkiem...”.

Pośród niezmiernej ilości niegodziwych zachowań, nieuzasadnionej agresji i nienawiści Pan Jezus spełnia dobry uczynek wobec każdego człowieka – niesie znak zbawienia, jakim jest krzyż. W tej powodzi ludzkich złych czynów, jak diamenty błyszczą skromne dobre uczynki, jakie spełnili wobec Niego Szymon i Weronika.

Jezus z krzyżem idzie przez życie każdego człowieka i często spotyka się z odrzuceniem i grzechem, a tak rzadko ze współczuciem i dobrem.

Czy ja nie ranię Pana Jezusa, który obok mnie przechodzi ze swoim krzyżem?

Panie Jezu, kochaj we mnie, kochaj przeze mnie bliźniego, szczególnie tego, który mnie drażni, który mi przeszkadza.

Tajemnica V

Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

„ Spowiadam się…, że bardzo zgrzeszyłem zaniedbaniem...”.

Pójdź za mną – wzywał Pan Jezus tysiące, ale pod krzyż dotarła z Nim zaledwie garstka.

Dzisiaj Pan nadal wzywa, byśmy nie zaniedbywali swojego krzyża.

Na końcu będzie każdego sądził z miłości. Wtedy okaże się, że większość naszych grzechów wypływa z zaniedbania przykazania miłości Boga i bliźniego. Zaniedbanie wydaje się małym grzechem, ale jego skutki są wielkie i często nie do naprawienia. Czas to miłość.

Jak wykorzystuję czas i okoliczności, które Pan mi daje?

Panie Jezu, rozpalaj wciąż na nowo moje serce ogniem Twojej miłości, udzielaj się przeze mnie innym.

Rozważania przygotował Tomek Kosko

Zacisze, 21 maja 2019

NOWE ŻYCIE

Światło 1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Zmartwychwstanie świętych

A oto zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół; ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać. Groby się otworzyły i wiele ciał Świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli oni do Miasta Świętego i ukazali się wielu. Mt 27

Oto triumfalny orszak Pana Jezusa zmartwychwstałego. Święci, którzy uwierzyli Panu od początku dziejów, którzy umarli sprawiedliwi, teraz zostali obudzeni ze snu śmierci przez ofiarną śmierć Chrystusa na krzyżu. To ci, którzy żyją z Nim nowym życiem, w nowym uwielbionym ciele, w niebieskim Jego królestwie. Zmartwychwstanie Pana Jezusa i Jego świętych jest nadzieją zmartwychwstania dla wszystkich, którzy o świętość wytrwale zabiegają, którzy przyjmują codziennie dar nowego życia, jakie otrzymali.

Panie Jezu, daj mi pragnienie świętości. Zacisze, 21 maja 2019

Światło 2. Apostołowie przybywają do pustego grobu
Pustka wypełniona Obecnością

Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Apostołowie stanęli wobec pustego grobu, Świętej Pustki wykutej w skale, podobnej do Miejsca Najświętszego, za zasłoną w świątyni, które było pustym miejscem przebywania jedynego Boga Jahwe. Pusty grób, w którym zabrakło ciała ziemskiego Jezusa wypełnia teraz Jego Boska Obecność, czekająca na wiarę uczniów. Jezus czeka na serca czyste i puste dla Niego. On zawsze szuka takich serc, które może napełnić sobą. On sam przygotowuje, oczyszcza brudne serca na mieszkanie dla Boga.

Jezu, uczyń moje serce według Serca Twego.

Światło 3. Zmartwychwstały Pan Jezus objawia się Marii Magdalenie
Jezus jest Bogiem

Nie dotykaj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca.

Bóg nigdy nie zezwalał dotknąć się człowiekowi, zakazywał dotykania miejsc uświęconych Jego obecnością. Pod groźbą śmierci, Bóg zakazał dotykania Arki Przymierza, owoców z drzewa poznania w raju, a nawet podnóża góry Synaj, na której się objawiał. Teraz Jezus mówi do swojej wiernej uczennicy "nie dotykaj mnie”, mówi do niej tak, jak Bóg mówił do przodków, aby jej, Magdalenie, objawić swoją Boską tożsamość. O tym jeszcze nie wiedzieli: Jezus jest Bogiem, Synem Boga, równym Ojcu. Potężnym Bogiem w ludzkim ciele, który pozwalał się widzieć, usłyszeć i dotknąć, jak każdy z ludzi. Jak wielka to tajemnica objawiona o świcie tej wybranej, która umiłowała Pana więcej niż inni.

Uwielbiam Cię Jezu, Boże, uniżony z miłości do mnie.

Światło 4. Zmartwychwstały Pan Jezus objawia się uczniom na drodze do Emaus
Uczynić w sercu pustkę tylko dla Jezusa

Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się… szukając spoczynku, ale nie znajduje. Wtedy mówi: "Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem"; a przyszedłszy zastaje go niezajętym, wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze z sobą siedmiu innych duchów złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam.

Gdy człowiek lekkomyślnie rezygnuje z więzi z Jezusem, gdy nie daje Mu miejsca w swym sercu, wtedy sam oddaje się wpływom złego ducha. Tak dzieje się z Łukaszem i Kleofasem, którzy szybko poddają się rezygnacji, idą za własnymi wyobrażeniami i próbują zapełnić emocjonalną pustkę po Jezusie. Chcą wrócić do starego Emaus, urządzić na nowo dla siebie swój stary dom. Zły duch tylko na to czeka, aby zapanować nad ich życiem. Jezus objawia się uczniom jako żywe Słowo, które rozpala ich serca i wypala z nich wszystko, co jest Mu zawadą, co zajmuje należne Jemu miejsce. Jezus nie zgadza się, by odeszli i gromadzili sobie skarby na ziemi. Pan mówi także do mnie: oddaj mi twoje wszystko, wszystkie dobra, także twój grzech, twój bunt, rozczarowanie, rozpacz, twoje skarby, które gromadzisz. Ja sam Cię wypełnię, sam Ci wystarczę.

Panie Jezu, dziękuję, że jesteś i chronisz mnie przed zakusami złego ducha.

Światło 5. Zmartwychwstały Pan Jezus objawia się uczniom przy łamaniu chleba
Pokarm nowego życia

Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi.

Pan Jezus, jak siewca, rzucił ziarno swojego słowa w glebę serc uczniów i czeka teraz na jego wzrost i plony. Serca uczniów są rozpalone od nauki, ale nauczyciel nagle chce odejść. Jednak nie pozwalają Mu. Zostań z nami, bo ziarno padło między ciernie i chwasty, nie wzejdzie bez troski ogrodnika. My też nie wydamy plonów bez Jezusa. On nas ożywia swoim Ciałem i Krwią w Eucharystii. W niej udziela się nam i innym ofiarna miłość Pana.

Uwielbiam Cię Jezu za pokarm Eucharystii, który daje mi życie w Twojej miłości.

Światło 6. Zmartwychwstały Pan Jezus ukazuje się uczniom
Zaufać do końca Pasterzowi

... gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»

Chociaż jest ich tylu, razem w domu - boją się. Tak samo bał się Piotr na dziedzińcu arcykapłana. Wszyscy doświadczają bardzo boleśnie swojej nędzy: opuszczenia i zdrady Pana, który był w potrzebie, obawiają się o swoje życie - boją się Boga i ludzi. Jezus przychodzi do nich ze swoim przebaczeniem i pokojem. Staje pośród nich, jak dobry pasterz pośród swoich owiec. Nikt nie wyrwie ich z Jego ręki, jeśli Mu zaufają.

Panie, przymnóż mi wiary, tak bardzo potrzebuję Twojego pokoju.

Światło 7. Zmartwychwstały Pan Jezus przekazuje uczniom władzę odpuszczania grzechów
Oczyścić serce dla Jezusa

«Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

Nowe życie w zażyłości z Jezusem zyskają wszyscy, którzy zapragną oczyścić się dla Pana u źródła Jego miłosierdzia. Miłosierdzie Boga ma się rozlewać na cały świat dzięki służbie uczniów, którzy przyjmą Ducha Świętego. Ta służba - odpuszczanie grzechów - jest dziełem Ducha, który także przekonuje człowieka o jego grzechu, przywodzi do skruchy i otwarcia na dar przebaczenia.

Duchu Święty, uświęcaj moje życie, uczyń je nowym każdego dnia.

Światło 8. Zmartwychwstały Pan Jezus umacnia wiarę Tomasza
Rany zasługą życia

Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Tomasz nie wierzy, bo nie widział. Nawet wielu z tych, którzy zobaczyli Jezusa, nie potrafiło uwierzyć i pozostało w udręce swoich wątpliwości. Udręka niewiary, nieufność wobec Boga to stare życie. Jezus przynosi nam życie nowe. Pokazuje swoje śmiertelne rany, przez które życia nie utracił, przeciwnie – teraz zyskał je nowe - chwalebne, zwycięskie i wieczne. Takie samo życie nam zapewnia, pomimo ran, które możemy odnosić, a nawet dzięki tym ranom, jeśli staną się podobne do Jego świętych ran.

Panie, chcę Ci uwierzyć, chcę także moje zranienia przyjmować i ofiarowywać Ojcu.

Światło 9. Zmartwychwstały Pan Jezus spotyka uczniów nad Jeziorem Galilejskim
Być jak małe dziecko

«Dzieci, czy macie co na posiłek?» Odpowiedzieli Mu: «Nie»... Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!»

Nowe życie, które daje Jezus, jest dla tych, którzy przed Bogiem są jak dzieci: uznają swoją małość i wszystkiego oczekują od Ojca, są ufne i wdzięczne Ojcu za wszystko, co otrzymują. Nie potrzebują się zbytnio martwić, ani gromadzić zasobów na przyszłość. Dobry Ojciec z wielką miłością zatroszczy się o wszystko, czego dzieciom potrzeba.

                 Jezu naucz mnie wyciągać ręce do Boga Ojca. Ojcze, tak pragnę być Twoim dzieckiem.

Światło 10. Zmartwychwstały Pan Jezus przekazuje władzę pasterską Piotrowi
Zastępca Jezusa

Szymonie, Szymonie... prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci… Paś baranki moje.

Pan Jezus ustanawia pasterzy w swojej owczarni. Piotr jest pierwszy, nie z powodu swojej doskonałości, ale dlatego, że to Pan go wybiera, Pan go wspiera i Pan za niego poręcza. A nawet gdyby jego wiara osłabła, sam Jezus za nim prosi Ojca, a prośbę Syna Ojciec spełnia. I Piotr, nie tylko wiarę zachowa, ale także utwierdzi w wierze powierzone mu baranki i owce, zgodnie z wolą Pana. Takie jest zadanie i moc każdego następcy Piotra, którego nazywamy też Ojcem świętym, bo jest zastępcą Pana Jezusa na ziemi.

Prosimy Cię Jezu we wszystkich intencjach naszego Ojca świętego Franciszka.

Światło 11. Zmartwychwstały Pan Jezus daje uczniom nakaz misyjny
Miłość owocem nowego życia

Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.

Oto zadanie dla każdego ucznia Pana – ma uwierzyć i pełnić dzieła Jezusa. Uczeń ma miłować powierzone mu dzieci Boga, tak jak Jezus miłuje, oddawać swoje życie za dzieci Boga, aby one miały życie nowe w Chrystusie. Jak Jezus wszystko czynić na chwałę Ojca. W takiej służbie Jezus niczego nam nie odmówi, spełni wszystko, o co poprosimy, żeby tylko Jego dzieła przez nas się dokonywały.

Panie, kochaj we mnie moich bliskich.

Światło 12. Zmartwychwstały Pan Jezus wstępuje do nieba
Przebaczać, aby żyć wiecznie

O Boże, przekaż Twój sąd królowi i Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Niech sądzi sprawiedliwie Twój lud i ubogich Twoich - zgodnie z prawem!

Pan Jezus w niebie jest sędzią sprawiedliwym. Jest to nowa sprawiedliwość. Przebacza nam, przez posługę Kościoła każde zło, które wyznajemy ze skruchą. On nas sądzi sprawiedliwie, więc prosi nas, byśmy z serca przebaczali naszym winowajcom. Wtedy i nam odpuszcza nasze winy. Musimy jak dzieci wpatrywać się w oblicze naszego Ojca w niebie, który przebacza i naśladować Boga widzialnego, Jezusa, który z krzyża przebaczył prześladowcom. Taka miłość ma być owocem naszego nowego życia, które już otrzymaliśmy.

Panie, przebacz mi i naucz mnie przebaczać.

Światło 13. Uczniowie z Maryją oczekują na zesłanie Ducha Świętego
Dziecko posłuszne Maryi

Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy,

Duch Święty przychodzi i pozostaje u tych, którzy kochają Jezusa. Ta miłość do Jezusa to posłuszeństwo przykazaniom, które znamy od dziecka i wtedy, gdy byliśmy jeszcze dziećmi, nie były one dla nas trudne. Jeśli przestajemy być dziećmi, porzucamy wtedy także przykazania i miłość do Jezusa. Jezus mówi, że musimy z powrotem stać się dziećmi i dlatego dał nam widzialną Matkę. Właśnie przy Maryi, nieposłuszni dotąd wobec poleceń Pana uczniowie pokornie i posłusznie czekają wiele dni na nieznany dar Ducha, którego nie pojmują.

Maryjo, uczyń mnie posłusznym dzieckiem dla Jezusa.

Światło 14. Zmartwychwstały Pan Jezus posyła uczniom Ducha Świętego
Dziecko prowadzone przez Ducha Świętego

Pocieszyciel..., gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu... - bo nie wierzą we Mnie;....

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Taka jest miłość Ojca do nas, którzy Mu nie wierzymy: posyła do nas Syna – Jezusa. Taka jest miłość Jezusa, do nas, którzy Mu nie wierzymy: posyła do nas Ducha Świętego. Bez Niego nic nie możemy uczynić. Gdy nie wierzymy, On, Duch Święty uzdolni nas do wyznawania, że Jezus jest Panem. Gdy nie umiemy się modlić, On sam będzie w nas się modlił do Ojca. Gdy nie potrafimy przemawiać w Imię Jezusa, Duch Święty podpowie nam,w odpowiednim czasie, co mamy mówić. Gdy zaniedbamy miłość, On przypomni nam to wszystko, co nam polecił Jezus, rozpali nasze serca miłością do Pana i braci.

Duchu Święty, przyjdź do nas, jako mądrość do dzieci.

Rozważania przygotował Tomek Kosko